B.Z. (leerling)

Half augustus dacht ik dat ik op een normale manier naar school zal gaan, gedurende het heel schooljaar 2020-2021 en verder. Ik genoot van het onderwijs. Ik genoot ervan dat ik weer ‘normaal naar school kon’. Ik kon zonder enige beperkingen naar school gaan om te gaan leren en om mijn nieuw gemaakte vrienden te zien en te ontmoeten. Ik was mijn hele leven eenzaam en ik was altijd alleen. Sinds augustus 2020 is dit veranderd. Ik kreeg vrienden en ik werd meer gelukkiger in mijn leven. Al mijn leven was ik (diep) depressief, maar sinds augustus 2020 werd het minder. Helaas kwam op 22 oktober 2020 een mondkapjesplicht op mijn school. Zonder enige vraag van mij en andere leerlingen werd dat plicht zomaar ingevoerd. Het is mij bekend dat de MR (medezeggenschap) dit besloten heeft, maar ik heb hier mijn twijfels bij. Ik heb van die dag tot 15 december 2020 geen leerlingen gevonden die bij dit besluit betrokken waren (er werd beweerd dat ook leerlingen hierbij betrokken waren), ook geen ouders van die kinderen. Verdachte situatie zou men kunnen zeggen dus. Hoe dan ook, sinds de invoer van de mondkapjes bleef ik me de eerste dagen hiertegen verzetten. Ik droeg die dingen niet. ‘Vergeten’ of ‘ik zet het zo op’ was mijn antwoord, maar helaas werd het keer op keer strenger. Zelfs dat leerlingen de toegang ontzegd is om op school te zitten waardoor die leerlingen onterecht als spijbelaars gemeld werden, terwijl ze niet spijbelden. Hoe dichter bij 1 december hoe strenger het werd met mondkappen. Bij een docent moest je ook een mondkapje dragen toen men bij het bureau ging staan. Natuurlijk wou ik dat niet doen, dus voor vragen moest ik maar een bericht via Teams sturen, want de leraar wou me aan het bureau hebben. Te gek voor woorden eigenlijk dat ik zo behandeld werd.  Het was 14.12.2020. De lockdown 2.0 werd een feit. Na de kerstvakantie mocht ik door bijzondere omstandigheden de lessen vanuit school volgen, maar helaas (met alle tegenzin) ben ik verplicht om een mondkapje te dragen. Ik draag het, zoals altijd, onder mijn neus, maar ik merk dat iedereen steeds meer erop let om ook je neus bedekt te krijgen. Hierdoor ontstaan heel gekke en onwenselijke situaties. Om een voorbeeld te noemen Het was 04.01.2021. De eerste schooldag na de jaarwisseling. Een meisje van het examenjaar begon te lopen en begon haar mondkapje op te doen. Onmiddellijk kreeg ze een zware aanval van de directrice en afdelingsleider dat ze geen mondkapje op heeft, terwijl ze liep. Ze zei ”Ik ben het vergeten daarom zet ik het nu al op” waarop het antwoord was ”Dit is je tweede keer vandaag zonder mondkapje” en “wees blij dat jullie naar school mogen, want anderen moeten de lessen online volgen”. Ik keek echt met alle verbijstering naar de reactie van die twee mensen. Het leek alsof dat ene meid zulke zware misdaad had begaan dat ze meteen de bak ingegooid had moeten worden. Hierdoor creëert men onnodige angst voor meer opspraken en onaangename situaties.  Helaas door de mondkapjesplicht ga ik nergens heen, ook niet om boodschappen te halen. Door de mondmaskers ben ik zo depressief en hopeloos geworden dat ik sinds eind oktober met zelfmoordgedachten te kampen heb. Deze zijn niet weg, aangezien de lockdown (thuissituatie niet goed, missen van mijn vrienden en eenzaamheid slaat de pan uit) en mondkapjes heb ik liever dat ik doodga dan dat ik hiermee, met corona, doorga. Het probleem is zelfs zo zwaar dat ik door de onnodige en zinloze maatregelen aan alcohol verslaafd raakte, want ergens moet de pijn en het verdriet toch weg. Ik zie de toekomst op dit moment heel somber en als we doorgaan met huidige maatregelen, ook op school, zie ik het niet meer zitten. En door andere mening over mondkapjes e.d. aangaande corona heb ik een deel van de klasgenoten tegenover mij gekregen, dus ik heb mensen die onterecht tegen mij zijn, ik heb nergens zin in, ik voel me enorm eenzaam, ik kreeg een verslaving erbij en ik heb zelfmoordneigingen. Hoever willen we dan nog gaan met mondkapjes e.d. als er een duidelijk en zichtbaar effect is dat de maatregelen op scholen strenger en ridiculer worden en dat steeds meer jongeren het niet meer zien zitten? Echt hoelang moeten we wachten? De docenten zijn minder verstaanbaar en zijn bang als iemand het ‘mondkapje’ verkeerd draagt overigens. Dit zorgt alleen voor meer stress, spanning en onverwachte situaties bij mij en dit zorgt voor minder zin in onderwijs en lessen volgen, want men wordt alsnog depressief gemaakt.