E.H. (ouder)

Beste lezer,

Mijn moederhart is onrustig, verdrietig, teleurgesteld en boos. Ondanks een serieuze poging om vanuit respect met de school van mijn 15-jarige dochter in gesprek te komen, is dat niet gelukt. De manier waarop mijn uitgebreide en met feitelijke informatie ondersteunde brief is afgehandeld, is ronduit respectloos. Daarom ben ik niet in herhaling getreden of heb ik een gesprek aangevraagd. Na de eerste reactie wist ik direct dat dit een doodlopende weg was. En dat heeft me geschokt.

Zelf heb ik jarenlang meegedraaid in een MR, zowel in het PO als het VO en ik weet dat normaliter een ingekomen brief van een ouder serieus behandeld wordt. Van de 7 brieven die ik verstuurd heb, heb ik alleen van de bestuurder een kort mailtje terugontvangen:   zij hielden en houden zich aan de richtlijnen van het ministerie. En dat was dat…

Het ministerie heeft de invoering van de mondkapjesverplichting neergelegd bij de MR van iedere school. Dus zo laag mogelijk in de organisatie bij docenten, ouders en leerlingen. Op de meeste scholen is daartoe niet afgewacht tot de eerstvolgende geagendeerde vergadering, maar zijn de MR-leden door het bestuur/schoolleiding via de mail benaderd om met spoed in te stemmen met deze maatregel. Hoe dit in detail is ingekleed, daar kun je naar raden. Of er scholen zijn waar de MR niet heeft ingestemd, dat waag ik te betwijfelen. Er zullen enkele MR-leden hun stem hebben onthouden, of wellicht zelfs tegen hebben gestemd, maar de meerderheid heeft ingestemd. Omdat dit veelal via de mail is gebeurd, is het vermoedelijk niet genotuleerd. Dat is wellicht wel van belang in deze kwestie.

Daarnaast vraag ik me af of het wettelijk mogelijk is dat een MR gaat over de invoering van een mondkapjesplicht. Of het ministerie dit op deze manier bij de scholen neer heeft mogen leggen. Het ministerie heeft op haar website laten weten dat zij dit zo besloten heeft na goed overleg met o.a. LAKS, VO-Raad en zo nog wat meer belangenpartijen. Kortom, op allerlei manieren worden burgers, jong en oud, medeverantwoordelijk gemaakt voor iets waar zij geen verantwoordelijkheid voor kunnen én mogen dragen: de fysieke, mentale en emotionele gezondheid van veelal minderjarigen. Maar het mechanisme is overduidelijk: als je medeverantwoordelijk wordt gemaakt voor een maatregel, dan zal je daar nog minder snel afstand van nemen…

Al met al voel je je als ouder machteloos en overleg je met je kind wat hij/zij wil. In dit geval is de peergroup belangrijker dan de tegenzin van het dragen van een mondkapje. Mijn dochter voert een stille opstand: zodra er geen docenten of conciërges in beeld zijn doet zij haar mondkapje snel op haar kin. Helaas is ze hierdoor al meerdere keren zeer onvriendelijk ter verantwoording geroepen (letterlijk!) Ook door medewerkers die zelf zonder mondkapje rondliepen…

Volgens een recente brief van de locatiedirecteur moet het dragen van een mondkapje een vanzelfsprekendheid zijn en roept hij ouders/verzorgers op om ervoor te zorgen dat leerlingen hun mondkapje te allen tijde meenemen naar school. Ik lees het allemaal liever niet, het is steeds meer van hetzelfde.

Het volgen van digitaal onderwijs doet enorm afbreuk aan de kwaliteit van onderwijs en voor jongeren is het gewoon ontzettend belangrijk dat ze bij elkaar kunnen zijn én elkaar kunnen aanraken. Dit is essentieel voor hun ontwikkeling, weerbaarheid én weerstand! Wanneer krijgen deze waarden weer hun waarde terug? Er is geen killervirus die dit verlies rechtvaardigt! En om het nog gekker te maken: er is helemaal geen killervirus. De sterftecijfers zijn ‘gemiddeld’ vergeleken. Het is gevaarlijker om in de auto te stappen dan als je dit virus krijgt.

Als ouder wil ik zo snel mogelijk terug naar waarheid, gezond verstand én een kloppend hart, juist voor onze kinderen, want zij zijn onze toekomst!