Hoe sta je als ouder je kind bij?
Meer dan ooit is deze crisis voelbaar. Nu de herfst opnieuw is aangebroken volgen de maatregelen elkaar in hoog tempo op. En daarbij draait alles om het vaccin en de QR-code. Ook kinderen en jongeren worden hard getroffen. Zijn de scholen vooralsnog toegankelijk, de entree tot bios en voetbalveld wordt ook voor jongeren bepaald door het omstreden groene vinkje. Ook zij worden dag in dag uit blootgesteld aan de druk van de vaccinatiecampagne, en, sinds de prikbussen en GGD-voorlichtingslessen, steeds weer geconfronteerd met de beslissing om wel of niet een vaccin te nemen.
Hoe gaat een kind hiermee om, hoe bepaalt hij voor zichzelf welke keuze hij of zij maakt ? En hoe ga jij hier als ouder mee om? Hoe praat je met je kind over deze keuze en alles wat dat met zich meebrengt? Zeker als je als ouder geen fan bent van het vaccin, het niet veilig of ethisch vindt? Terwijl veel andere volwassenen in je kinds omgeving voorstander zijn? Het is een vraag waar menig ouder van wakker ligt.
Wanneer een kind de overstap naar de middelbare school maakt, zit hij eveneens midden in de overstap naar de puberteit. Waar hij eerst nog braaf naar je luisterde, richt hij zich nu ook steeds meer op zijn docenten en medeleerlingen. En dat in een wereld die momenteel nog minder veilig en voorspelbaar is dan voorgaande jaren. Geen fijn idee om nu de strijd aan te moeten gaan met je puberende dochter of zoon met als inzet het vaccin. Nu je kind zonder jouw toestemming de GGD mag bellen, werkt het voor veel kinderen niet meer om het vaccineren eenvoudigweg te verbieden. En uitleggen wat de risico’s zijn, vertellen over alle bekende en onbekende bijwerkingen, is voor ouders soms alsof je tegen een muur praat.
Contact krijgen lijkt dan moeilijker dan ooit. Maar deze punten kunnen je misschien hierbij helpen.
Luister. Luisteren is bij contact het sleutelwoord. Hoewel het verleidelijk is je kind meteen te vertellen dat het beter is geen vaccin te nemen, moeten we juist eerst luisteren en vragen stellen, zodat we contact krijgen met ons kind. Wat vindt je dochter er zelf van dat ze zo’n keuze mag maken? Wat zijn vragen die je zoon er over heeft? Voor welke gevolgen is hij bang, als hij besluit de prik niet te nemen? Wat vinden je dochters vriendinnen er van?
Respecteer hun kennis en wijsheid. Hoewel het voor ons zo klaar als een klontje kan zijn dat het nemen van een vaccin geen goed plan is, kan je kind daar nog niet over uit zijn, of er anders over denken. Respecteer dat er meer volwassenen en leeftijdsgenoten zijn waar je kind mee praat en naar luistert. Een puber wil heel graag serieus genomen worden, dus is het belangrijk dit ook te doen. Niet om hem een vrijbrief voor de prikbus te geven, wel om in contact te blijven, een goed gesprek te hebben waarbij jullie naar elkaar luisteren, en tot nieuwe inzichten kunnen komen.
Toon daarbij begrip. Voor jouw kind zijn andere dingen belangrijk dan voor jou en mij. Het niet kunnen meedoen met zijn vrienden kan als het einde van de wereld voelen. Erken het verdriet en de boosheid die alle maatregelen kunnen veroorzaken bij je kind.
Zoek oplossingen. Wat kan je zoon of dochter helpen in deze moeilijke tijd, wat heeft hij nodig? Laat hem of haar zien dat je met creatief zijn oplossingen kunt vinden voor veel problemen. Een filmavondje thuis met vrienden en popcorn? Een jongerenavond organiseren? Een kledingruil met vriendinnen? Aansluiting bij een jongerengroep op Telegram? Wat heeft jouw kind nodig om geen vaccin te halen?
Houd vol. Je zult misschien niet meteen resultaat merken, maar pubers hebben tijd nodig. Als hij merkt dat hij bij jou terecht kan met zijn zorgen, zul je merken dat je meer en beter contact krijgt.
Wanhoop niet. Zorg goed voor jezelf, door de positieve dingen te blijven zien, leuke dingen te blijven doen, en je energiebalans goed in de gaten te houden. Als jij steeds somber en bang bent, zal dat je kind ook bang maken. Als het goed gaat met jou, gaat het ook beter met je zoon. Als je dochter ziet dat jij voor jezelf zorgt, zal zij dat ook sneller doen. En hoewel pubers dat niet meer zo vaak zullen laten blijken, ben je stiekem nog steeds de veilige thuisbasis voor je kind. En in deze onveilige wereld is dat nog steeds het allerbelangrijkst.
Hilde Spaan
