M. vd B (14 jaar), leerling
Deze maanden heb ik in vijf woorden samengevat: ik ben mezelf niet meer.
Nachtenlang opblijven terwijl ik mij tranen in bedwang moet houden, niet meer naar school willen omdat ik door docenten voor schut wordt gezet, zo voel ik mij nu. Sinds het nieuwe schooljaar heb ik al vaker neigingen gehad om er allemaal een einde aan te maken en los te zijn van deze tijd, zo voel ik me nu bijna elke dag. Elke ochtend weer bij de ingang wordt er weer naar me geschreeuwd dat ik dat nare kapje voor moet houden. En elke ochtend weer word ik eraan herinnerd dat van af 1 december er persé een moet meenemen of ik word zonder pardon naar huis gestuurd om er een te halen, te laat wordt gemeld en ik dan corvee mag doen. Wij leerlingen worden zelfs tegen elkaar opgezet: voor een broodje uit de kantine kun je kinderen die hun masker niet ophebben verraden bij de leiding.
Vorig jaar was ik nog een meisje dat hield van zo veel mogelijk naar buiten gaan en lekker met vriendinnen afspreken, ik had het naar mijn zin op mijn school en elke dag kon ik wel mijn motivatie vinden om te gaan. Dat is mij allemaal afgepakt en mag ik niks meer doen van de regering en het enige wat ik nog heb is mijn sport, maar zelfs daar heb ik risico dat het van me afgepakt gaat worden. ik ben voor mijn gevoel slechts een schim van het meisje wat ik vorig jaar was.
Overal hoor ik dat mensen niet lekker worden van deze dingen waaronder ik zelf ook totaal niet, ook het feit dat ik allemaal emotieloze gezichten met kapjes voor me bij zie komen is niet gezond toch? Op facebook heeft mijn moeder een stukje over mijn mentale gezondheid geplaatst, en wat denk je? Een meisje van 14 word door allemaal volwassenen belachelijk gemaakt. “ze moet zich niet zo aanstellen”, “als dat verwende prinsesje van jou dit al erg vindt, dan wens ik haar succes in de echte wereld” dat zijn dingen die ik heb gelezen. Iedereen is de totale menselijkheid verloren door gezaaide angst. Op scholen wordt zelfs gezegd dat de besmettingscijfers omhoog gaan, terwijl de cijfers duidelijk beter gaan, die testen zijn niet eens te vertrouwen en dat is al meerdere keren bewezen. (Elon Musk bijvoorbeeld) Door dit alles gaat het alleen nog maar om corona, de aantal besmettingen en het ‘nieuwe normaal’, maar word er ooit nog gelet op de aantal zelfdodingen? Of de mensen die zich hartstikke eenzaam voelen? Nee want dit boeit bijna niks. En meneer Rutte en de Jonge blijven er maar op hameren dat dit de jongeren hun schuld is. Dat kan toch niet? Dit heeft mijn tol al geëist, zorg alsjeblieft dat niet meer jongeren zich zo gaan voelen.
